Organisaties worden gekenmerkt door hun cultuur. In zowel de literatuur als in de praktijk zijn dit vaak bepalende factoren voor mensen om wel of niet bij een organisatie te willen werken, om zaken mee te doen, enzovoort. Elke cultuur wordt gekenmerkt door rituelen, verhalen en voorbeelden. De manier waarop er wordt gecommuniceerd draagt ook bij tot de cultuur van een organisatie. Soms bevalt dit. Soms ook niet.
Mensen zijn het visitekaartje
Een cultuur wordt uitgedragen door de mensen die lid zijn van een organisatie. Zij zijn het visitekaartje en moeten de organisatie representeren op allerhande gelegenheden zoals events. De laatste tijd valt het me op dat er steeds vaker op netwerkevents mensen een organisatie vertegenwoordigen waar ik weinig voeling mee heb. Vaak is hun boodschap wel goed, maar laat de communicatie of de representatie de wensen over.
Voorbeeld 1: De rituelen bij BNI
Sinds deze maand bestaan er 19 divisies van BNI in België of Vlaanderen. BNI is een organisatie dat gestructureerd netwerken promoot. Dit betekent dat er elke week één keer in de ochtend word samengekomen om ‘warme leads’ aan elkaar door te geven. Tot hier vind ik BNI geweldige principes hebben. Waar ik me echter veel minder in kan vinden zijn bepaalde rituelen.
Een aantal voorbeelden:
- Elke meet-up volgt eenzelfde 25-punten agenda. Er is geen tijd te verliezen en al helemaal niet om te improviseren.
- Iedereen krijgt een minuut om zichzelf voor te stellen en hulpvraag te stellen behalve de gasten. Het stellen van een hulpvraag is immers het voorrecht van betalende mensen.
- Als je lid wilt worden, dan moet je naar voren lopen en je hand op de BNI bijbel leggen en een 6-tal waarden herhalen. Denkt er nog iemand aan een sekte?
- Alle gasten worden de laatste vijf minuten apart genomen waarna er wordt gevraagd of we meteen willen intekenen (en een concurrent uitsluiten) op die BNI locatie. Het ijzer moet je smeden wanneer het heet is.
Zo zullen er ongetwijfeld nog voorbeelden zijn. Toegegeven, van de meesten punten begrijp ik het waarom en is het dus een kwestie van smaak. Wat ik absoluut niet begrijp is dat je in het begin visitekaartjes uitdeelt met de idee om elkaar verder te helpen en dat je na een week, twee weken, een maand nog steeds geen uitnodiging hebt gekregen om te connecteren op bijvoorbeeld LinkedIn. En wat waren we hier aan het doen?
Voorbeeld 2: Het offensief van B.A.N.K
Een ander voorbeeld van organisaties waar ik het over heb zijn de zogenaamde Multi-Level Marketing (MLM) bedrijven of zij die hier bepaalde principes van gebruiken. Dit zijn piramidevormige organisaties met een goed vertellende en charismatische persoon aan het hoofd die eerder goedgelovige mensen overtuigd om het nieuwe ‘ding’ te gaan promoten.
Ik denk spontaan aan Cheri Tree, de charismatische leider, van B.A.N.K. omdat ze onlangs in ons land was. Via mijn netwerk ontving ik zeker een 20-tal uitnodigingen om haar event bij te wonen en/of om me aan te sluiten bij deze nieuwe beweging. Omdat ik haar niet kende heb ik meer informatie opgezocht en hoewel ik me kan vinden in de idee van verschillende type persoonlijkheden, stoot de manier van werken me totaal af.
Het deed me zelfs denken aan de rap Nos Baranka van de Nederlandse rapper Fresku. Hierin rapt hij over iemand die wordt klaargestoomd om drugs te gaan smokkelen. De lyrics gaan als volgt:
ze dacht alleen nog maar met haar hart
niet met haar hoofd en verstand
hij dacht en handelde niet op het niveau van een man
hij zag een zwak voor hem, dus hij bekokstoofde zijn plan
een kruimeldief op zoek naar een grote vangst
dus hij bood haar een kans
want opportunisten zoeken mensen die een optie missen
om ze op te lichten, maar ze brengen het als optimisten
Respect is een universele waarde
Deze vergelijking is misschien wat ver gezocht en toch heb ik de indruk dat dit voor het merendeel van de aanhangers wel geldt. Uiteraard mag iedereen van mij aanhangen, geloven en communiceren op de manier waarop wat hij/zij wilt. Maar ik verwacht vervolgens ook het respect wanneer ik besluit om me niet aan te sluiten of zaken met je te doen. De rituelen, verhalen en voorbeelden werken immers voor iedereen verschillend.
De cultuur van een organisatie en netwerken
Persoonlijke ontwikkelingOrganisaties worden gekenmerkt door hun cultuur. In zowel de literatuur als in de praktijk zijn dit vaak bepalende factoren voor mensen om wel of niet bij een organisatie te willen werken, om zaken mee te doen, enzovoort. Elke cultuur wordt gekenmerkt door rituelen, verhalen en voorbeelden. De manier waarop er wordt gecommuniceerd draagt ook bij tot de cultuur van een organisatie. Soms bevalt dit. Soms ook niet.
Mensen zijn het visitekaartje
Een cultuur wordt uitgedragen door de mensen die lid zijn van een organisatie. Zij zijn het visitekaartje en moeten de organisatie representeren op allerhande gelegenheden zoals events. De laatste tijd valt het me op dat er steeds vaker op netwerkevents mensen een organisatie vertegenwoordigen waar ik weinig voeling mee heb. Vaak is hun boodschap wel goed, maar laat de communicatie of de representatie de wensen over.
Voorbeeld 1: De rituelen bij BNI
Sinds deze maand bestaan er 19 divisies van BNI in België of Vlaanderen. BNI is een organisatie dat gestructureerd netwerken promoot. Dit betekent dat er elke week één keer in de ochtend word samengekomen om ‘warme leads’ aan elkaar door te geven. Tot hier vind ik BNI geweldige principes hebben. Waar ik me echter veel minder in kan vinden zijn bepaalde rituelen.
Een aantal voorbeelden:
Zo zullen er ongetwijfeld nog voorbeelden zijn. Toegegeven, van de meesten punten begrijp ik het waarom en is het dus een kwestie van smaak. Wat ik absoluut niet begrijp is dat je in het begin visitekaartjes uitdeelt met de idee om elkaar verder te helpen en dat je na een week, twee weken, een maand nog steeds geen uitnodiging hebt gekregen om te connecteren op bijvoorbeeld LinkedIn. En wat waren we hier aan het doen?
Voorbeeld 2: Het offensief van B.A.N.K
Een ander voorbeeld van organisaties waar ik het over heb zijn de zogenaamde Multi-Level Marketing (MLM) bedrijven of zij die hier bepaalde principes van gebruiken. Dit zijn piramidevormige organisaties met een goed vertellende en charismatische persoon aan het hoofd die eerder goedgelovige mensen overtuigd om het nieuwe ‘ding’ te gaan promoten.
Ik denk spontaan aan Cheri Tree, de charismatische leider, van B.A.N.K. omdat ze onlangs in ons land was. Via mijn netwerk ontving ik zeker een 20-tal uitnodigingen om haar event bij te wonen en/of om me aan te sluiten bij deze nieuwe beweging. Omdat ik haar niet kende heb ik meer informatie opgezocht en hoewel ik me kan vinden in de idee van verschillende type persoonlijkheden, stoot de manier van werken me totaal af.
Het deed me zelfs denken aan de rap Nos Baranka van de Nederlandse rapper Fresku. Hierin rapt hij over iemand die wordt klaargestoomd om drugs te gaan smokkelen. De lyrics gaan als volgt:
Respect is een universele waarde
Deze vergelijking is misschien wat ver gezocht en toch heb ik de indruk dat dit voor het merendeel van de aanhangers wel geldt. Uiteraard mag iedereen van mij aanhangen, geloven en communiceren op de manier waarop wat hij/zij wilt. Maar ik verwacht vervolgens ook het respect wanneer ik besluit om me niet aan te sluiten of zaken met je te doen. De rituelen, verhalen en voorbeelden werken immers voor iedereen verschillend.
What would you if you could not fail?
Persoonlijke ontwikkelingAls je elke dag wilt doen wat je het liefste doet, dan betekent dit een aantal dingen. De meeste van deze dingen vind je terug in het stappenplan voor het leven dat je altijd al hebt willen hebben. Maar wat niet in het stappenplan staat is dat je een groot ‘fuck you’ gehalte moet hebben en ‘ballen van staal’. Dus wat zijn die dingen waar je aan moet voldoen? Lees meer
$25 voor een startende Mongoolse ondernemer
Algemeen, Reizen (Backpacker/Digital Nomad)Ik houd enorm van reizen en wil alle landen van de wereld hebben gezien. Op mijn appartement hangt daarom een hele grote wereldkaart. Zo blijf ik elke dag mijn doel visualiseren. In feite ben ik ook zelfstandig ondernemer geworden om blijvend te kunnen reizen. Tegenwoordig kom je ze steeds vaker tegen. Digital Nomads die hun business vanop hun laptop runnen. Dat wil ik ook.
Mongolië greep me bij mijn keel
Een van de hoogtepunten van mijn laatste reis (7 maanden door Azië) was Mongolië. Mongolië behoort tot de top 10 van de grootste landen ter wereld. Tegelijkertijd hebben zij maar slechts 3 miljoen inwoners. Meer dan 1 miljoen van die inwoners wonen in de hoofdstad Ulan-Bator. Het grootste deel van het land bestaat uit de Gobiwoestijn. Deze woestijn is echt machtig mooi. Tijdens een 7-daagse rondtrek in een Russische minibus hebben we de mooiste plekken van de woestijn bewonderd. Wisten jullie bijvoorbeeld dat er in de Gobiwoestijn een ijskloof is? Daarbovenop sliepen we elke avond bij lokale mensen in een Gertent. Bij één familie waren we de eerste (Westerse) toerist die ze ooit zagen. Deze familie wist niet wat een fototoestel was en had nog nooit een rosse baard gezien. De staarwedstrijd die hierop volgde heb ik verloren. Je voelt je dan zeer pietluttig.
Mongolië het rijkste land op aarde?
Als de Mongolen alle mineralen en grondstoffen uit hun gronden halen dan is het meteen het rijkste land ter wereld. De Mongolen hebben echter de kennis noch de materialen in huis om dat te doen. Dit heeft tot gevolg dat de Amerikanen, de Russen en de Chinezen worden toegelaten om hoegenaamd de Mongolen te helpen bij het naar bovenhalen van de mineralen. Uiteraard tegen wurgcontracten. Hierdoor houdt Mongolië slechts 20-40% over van hetgeen eigenlijk aan hen toebehoord.
Hoe kan ik de Mongolen helpen? Het antwoord: KIVA.org
Dit gegeven blijft je bij. Dit daagt je uit. Je wil hier iets aan doen. Tegelijkertijd voel je je machteloos. Eens te meer omdat ik de benodigde kennis niet machtig ben. Dat is de reden dat ik op zoek ben gegaan naar een andere vorm van hulp. Een manier waarbij ik me echt goed voel. Ik had immers ook al vrijwilligerswerk geprobeerd. Daar haalde ik echter weinig voldoening uit. Het was zo dat ik bij KIVA.org. terecht kwam. KIVA.org is een Amerikaanse microkrediet organisatie die startende ondernemers in ontwikkelingslanden helpt. Dit klinkt niet alleen enorm nobel, maar je helpt ook nog eens lotgenoten. KIVA.org was ook in Mongolië actief en dat heeft me doen besluiten om een microkrediet (een lening) van $25 aan te gaan. Ik heb gekozen voor een Mongoolse GSM maker die een x-bedrag nodig had om zijn business te kunnen starten.
Verschillende motivaties, maar beiden (startende) ondernemers!
Natuurlijk is hij om een totaal andere reden gestart met ondernemen dan ik dat ben. Als we naar de piramide van Maslow kijken, dan is hij gestart om zich te voorzien in de primaire levensbehoeften: voedsel en een dak boven zijn hoofd. Dit in tegenstelling tot mezelf. Ik ben gaan ondernemen voor meer zingeving aan mijn leven. Die zingeving haal ik enerzijds uit ‘doen wat ik het liefste doe’ en anderzijds door anderen te helpen waar ik kan. Dat is de reden dat ik heb besloten om steeds vaker een lening van $25 via KIVA.org aan te gaan. Niet alleen voor Mongoolse (startende) ondernemers, maar wel aan projecten die het mijn inziens nodig hebben.
Kiezen als student is verliezen als volwassene
Persoonlijke ontwikkelingIn een eerdere blogpost heb ik me al eens uitgelaten over het denken in beroepen. Nu botste ik op een afbeelding die mijn gedachten hierover perfect samenvat.
Hoe denken jullie hierover? Is kiezen als student verliezen als volwassene?
Doe jij elke dag wat je het liefste doet?
Persoonlijke ontwikkelingWat zou jij doen als je een miljoen belastingvrij ter beschikking had? En wat zou je doen als je te horen krijgt dat je nog één maand te leven hebt? Antwoorden op dergelijke vragen leren je nadenken over datgene wat jij echt belangrijk vindt. Het leert je eveneens dat tijd de enige kostbare factor in het leven is.
Lees meer
Bestaat het recept om (on)gelukkig te worden?
Persoonlijke ontwikkelingIn De Morgen las ik het artikel “Streven naar de top maakt heus niet gelukkig”. Hierin hield de 23-jarige Jeroen Van Baar een betoog over de huidige prestatiegeneratie. ‘Veel twintigers zijn opgegroeid met het idee dat ze speciaal zijn en dat alles mogelijk is. Maar streven naar de top maakt niet gelukkig, integendeel’.
Lees meer
Begin vandaag met datgene wat je het liefste wilt doen (en niet morgen)!
Persoonlijke ontwikkelingPS. Dit was een artikel van Lodi Planting. De afbeelding heb ik gevonden op de site van UberHumor.com
Wat wil je later worden? Of waarom denken in beroepen niet de beste manier van denken is.
Persoonlijke ontwikkelingAls je aan een kind vraagt wat die later wil worden, dan krijg je meestal cliché antwoorden als dokter of brandweerman. Weinigen zullen antwoorden met zaken die er echt toe doen zoals gezond en gelukkig zijn. Op basis van deze antwoorden vraag ik me af of ons huidige schoolsysteem ons de juiste dingen aanleert? Is het denken in beroepskeuzes de beste manier van denken?
Lees meer
5 signalen die aangeven dat je best van job verandert
Persoonlijke ontwikkelingVanuit een ander oogpunt, dat van de werknemer, is er ook wat te zeggen voor een aantal signalen die aangeven dat je best van job verandert.
1. Je telt dagelijks af naar het einde van de werkdag
2. Zondagavond is een ware nachtmerrie
3. Je werkt enkel voor het geld
4. Je verliest veel tijd aan pendelen
5. Je voelt dat er geen ruimte meer is voor verbetering
Dit zijn allemaal punten waar organisaties rekening mee moet houden. Daarvoor hoeft het niet altijd met de meest ingenieuze oplossingen komen. Bijvoorbeeld: als een organisatie meerdere vestigingen heeft kan de werknemer in kwestie misschien intern worden verschoven zodat hij/zij 1) andere inhoud van het werk krijgt waardoor punt 1, 2, 3 en 5 wegvallen en 2) dichter bij huis werkt. Dan spreken we hier duidelijk over een win-win situatie. Natuurlijk moet de werknemer wel capabel zijn om het nieuwe werk uit te oefenen. Wie weet!